بیماری های مشابه

تب دنگی یک بیماری ویروسی است که از طریق نیش پشه آلوده به انسان منتقل می شود. این بیماری در سراسر جهان شایع است. پشه های حامل ویروس تب دنگی در مناطق گرمسیری زندگی می کنند و در طول روز تمایل دارند انسان را نیش بزنند. بین نیش پشه و شروع علائم حدود 2 تا 7 روز تاخیر وجود دارد، بنابراین ممکن است مسافران این مناطق قبل از شروع علائم به خانه بازگردند.

تب ناشی از گزش کنه آفریقایی توسط باکتری ریکتزیا آفریکا (Rickettsia africae) ایجاد می‌شود که یک باسیل گرم منفی داخل سلولی است و از طریق کنه‌های جنس آمبلیوما (Amblyomma) به انسان منتقل می‌گردد. تب ناشی از گزش کنه آفریقایی بخشی از گروه تب‌های لکه‌دار (spotted fever) ناشی از عفونت‌های ریکتزیایی است و در بین مسافرانی که به آفریقا سفر می‌کنند شایع است. این بیماری دومین علت شایع تب پس از مالاریا در مسافرانی است که از زیرصحرای آفریقا باز می‌گردند.

اِرلیشیوز و آنپلاسموز انسانی به عفونت‌هایی اشاره دارند که ناشی از باکتری‌های متعلق به خانواده آناپلاسماسه‌ (Anaplasmataceae) هستند. گونه‌های مسئول عمده عفونت‌های انسانی شامل آناپلاسما فاگوسیتوفیلوم (Anaplasma phagocytophilum) است که باعث آنپلاسموز گرانولوسیتی انسانی (human granulocytotropic anaplasmosis) می‌شود؛ اِرلیشیا چافینسیس (Ehrlichia chaffeensis) که موجب اِرلیشیوز مونوسیتی انسانی (HME) می‌گردد؛ اِرلیشیا اوینگئی (Ehrlichia ewingii)؛ و اِرلیشیا موریس اوکلرنس (Ehrlichia muris eauclairensis) می‌باشند. اِرلیشیا کنیس (Ehrlichia canis) نیز به‌ندرت می‌تواند باعث بیماری انسانی شود. این خلاصه به‌طور خاص بر اِرلیشیوز تمرکز دارد.

مونونوکلئوز عفونی توسط ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus یا EBV)، یکی از اعضای خانواده ویروس‌های هرپس انسانی، ایجاد می‌شود. دوره پیش‌درآمدی (prodromal) این بیماری شامل علائمی مانند سردرد، احساس ناخوشی عمومی (malaise)، درد عضلانی (myalgia) و خستگی است که به مدت ۳ تا ۵ روز به طول می‌انجامد. در بزرگسالان، تب تا ۳۹ درجه سانتی‌گراد (۱۰۲.۲ درجه فارنهایت) ممکن است به مدت ۷ تا ۱۰ روز یا در موارد شدیدتر، بیشتر ادامه یابد و ۸۰ تا ۹۵ درصد افراد از وجود تب خبر می‌دهند.

بیماری سالمونلوز (Salmonellosis) توسط گروهی از باسیل‌های گرم منفی ایجاد می‌شود و منجر به بیماری اسهالی خفیف تا شدید می‌گردد. سالمونلا (Salmonella) در سراسر جهان یافت می‌شود. سروتایپ‌های سالمونلا تایفی‌موریوم (Salmonella typhimurium) و سالمونلا انتریتیدیس (Salmonella enteritidis) رایج‌ترین سروتایپ‌ها در ایالات متحده هستند و سالانه مسئول یک میلیون بیماری غذایی می‌باشند. این بیماری از طریق مصرف محصولات حیوانی آلوده (عمدتاً بوقلمون، مرغ، اردک و تخم‌مرغ) یا تماس با مدفوع آلوده منتقل می‌شود. طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، پنیر نرم و گوشت گاو به دست آمده در ایالات متحده و مکزیک به یک سویه جدید مقاوم به چند دارو از سالمونلا نیوپورت (Salmonella Newport) مرتبط شده‌اند.

Influenza (flu) is a universally common epidemic illness caused by several subtypes of type A or by type B influenza virus. (Type C influenza virus exists and produces a mild respiratory illness but is not believed to cause epidemics.) The most common subtypes of influenza A are H1N1 and H3N2. A swine-origin influenza A (H1N1) virus outbreak in 2009 reinforced that interspecies transmission of human and animal influenza A viruses and subsequent reassortment are possible and occur, resulting in new viruses that may spread to humans and even easily between humans. Human infections with variant influenza viruses most commonly happen in people with exposure to infected pigs. A subtype of avian influenza A that emerged in Asia (H5N1) historically produced infrequent but often fatal human illness. In 2024, human cases of H5N1 have been linked to outbreaks among US dairy cows and poultry.

سپسیس باکتریایی در کودکان یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر در کودکان است و از سرطان‌های دوران کودکی پیشی گرفته است. ویژگی‌های بارز سپسیس شامل دمای غیرطبیعی بدن، شمارش غیرطبیعی لکوسیت‌ها، تاکی‌پنه (تنفس سریع) و تاکی‌کاردی (ضربان قلب سریع) است. ضایعات پوستی که می‌توانند سرنخی برای علت سپسیس فراهم کنند، ممکن است ناشی از تهاجم مستقیم عروقی و انسداد، واسکولیت ناشی از رسوب کمپلکس‌های ایمنی یا اثرات سموم باشند.

**توجه:** اگر به بیماری ابولا مشکوک هستید، با مقامات بهداشت عمومی تماس بگیرید. دستورالعمل‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) به طور خلاصه در زیر آورده شده است. پروتکل‌های بهداشتی دقیق برای غربالگری و مدیریت را می‌توانید در اینجا مشاهده کنید.

ویروس ماربورگ یک ویروس RNA از خانواده فیلوویریده (Filoviridae) است که باعث شدیدترین تب خونریزی‌دهنده ویروسی بومی آفریقا می‌شود. از سال ۱۹۷۵، شیوع‌هایی در کنیا، آفریقای جنوبی، زیمبابوه، غنا، اوگاندا، آنگولا و جمهوری دموکراتیک کنگو گزارش شده است. در سال ۲۰۲۳، شیوع‌هایی در گینه استوایی و تانزانیا اعلام شد. در سپتامبر ۲۰۲۴، رواندا اولین شیوع بیماری ویروس ماربورگ خود را گزارش کرد. نرخ مرگ و میر ماربورگ بسته به سویه ویروسی عفونی حدود ۲۵٪ تا ۹۰٪ است.

شیستوزومیازیس، که به نام بیلهارزیازیس نیز شناخته می‌شود، یک بیماری انگلی حاد و مزمن است که به‌واسطه عفونت با یک ترماتود از جنس شیستوزوما (Schistosoma) ایجاد می‌شود. این بیماری از طریق پوست و در هنگام تماس با آب شیرین آلوده به سرکاریا (Cercariae) منتقل می‌شود؛ مانند هنگام راه رفتن یا شنا کردن در آب تازه در حوضچه‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها، یا هنگام شست‌وشوی لباس‌ها در آب آلوده.

لپتوسپیروز یک عفونت باکتریایی زئونوز (zoonotic) است که توسط هر یک از سرووار (serovar) های اسپیروکت‌ها (spirochetes) از گونه لپتوسپیرا اینتروگانس (Leptospira interrogans) ایجاد می‌شود. پراکندگی جغرافیایی این بیماری در سراسر جهان است، اما در مناطق گرمسیری بومی و در مناطق معتدل به صورت پراکنده رخ می‌دهد و در تابستان و پس از سیل‌ها (مانند پس از طوفان) شایع‌تر است. این بیماری عمدتاً توسط دوزیستان، خزندگان و برخی پستانداران (جوندگان منبع اصلی هستند) حمل می‌شود و ممکن است از طریق تماس مستقیم یا استنشاق آئروسل ادرار یا مایعات بدن آلوده به انسان منتقل شود.

بیماری خواب آفریقایی (Human African Trypanosomiasis یا HAT)، که به عنوان بیماری خواب نیز شناخته می‌شود، یک بیماری شدید و گاهی کشنده است که توسط عفونت با انگل‌های تریپانوزوما (Trypanosoma) به نام‌های تریپانوزوما بروسئی گامبینسه (Trypanosoma brucei gambiense) در آفریقای غربی و تریپانوزوما بروسئی رودزیئنزه (Trypanosoma brucei rhodesiense) در آفریقای شرقی ایجاد می‌شود. این بیماری از طریق نیش مگس تسه‌تسه (tsetse fly) از جنس گلاسه‌ینا (Glossina) منتقل می‌شود؛ این مگس‌ها عمدتاً در طول روز فعال هستند. بیماری خواب آفریقایی در بسیاری از کشورهای زیر صحرای آفریقا بومی یا همه‌گیر است و عمدتاً در مناطق روستایی یافت می‌شود.

تب زرد یک عفونت ویروسی است که توسط پشه‌ها منتقل می‌شود و به خانواده ویروس‌های فلاوی‌ویریده (Flaviviridae) تعلق دارد. این بیماری در مناطق استوایی آفریقا، آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی بومی است. میزان مرگ و میر ناشی از تب زرد به طور کلی ۸٪ است، اما در بیمارانی که به فرم شدید بیماری مبتلا می‌شوند، این میزان به ۲۰٪ تا ۵۰٪ افزایش می‌یابد.

ویروس نیل غربی (West Nile virus یا WNV) ناشی از عفونت با یک فلاوی‌ویروس (flavivirus) است. ناقل انتقال این ویروس، پشه‌های کولکس (Culex)، آئدس (Aedes) و منسونیا (Mansonia) به‌همراه برخی از کنه‌ها هستند که پرندگان به عنوان میزبان واسطه عمل می‌کنند.

پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک (Thrombotic Thrombocytopenic Purpura یا TTP) می‌تواند یک بیماری شدید و تهدیدکننده زندگی باشد که با کم‌خونی همولیتیک میکروآنژیوپاتیک (microangiopathic hemolytic anemia)، ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia) و اختلال در عملکرد ارگان‌ها مشخص می‌شود.

سندرم همولیتیک اورمیک (Hemolytic Uremic Syndrome - HUS) یک سندرم حاد است که با سه‌گانه کم‌خونی همولیتیک، ترومبوسیتوپنی و نارسایی حاد کلیوی تعریف می‌شود. این وضعیت هم در کودکان و هم در بزرگسالان رخ می‌دهد، اما در کودکان شایع‌تر است و از علل اصلی نارسایی حاد کلیوی در جمعیت کودکان به شمار می‌رود. علت بروز HUS به طور کامل درک نشده است. این سندرم به دو شکل ظاهر می‌شود: یا به صورت یک وضعیت ایدیوپاتیک و یا در پاسخ به یک عامل استرس‌زا. باکتری اشریشیا کلی تولیدکننده توکسین شیگا (Shiga toxin-producing Escherichia coli)، که اغلب از نوع O157:H7 است، از علل اصلی HUS می‌باشد، هرچند عفونت با استرپتوکوک پنومونیه، ویروس آنفلوانزا و ویروس HIV نیز می‌توانند سبب بروز HUS شوند.

مننژیت با پلئوسیتوز مایع مغزی نخاعی (CSF) و مجموعه‌ای از علائم بالینی شامل تب، سردرد، و مننژیسم مشخص می‌شود. این بیماری عفونت چرکی حاد فضای زیر عنکبوتیه است و علل مختلفی از جمله باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها، انگل‌ها و عوامل غیرعفونی می‌توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند. علاوه بر عفونت‌های اکتسابی از جامعه، مننژیت باکتریایی بیمارستانی باید در بیمارانی با اقدامات تهاجمی، تروماهای پیچیده سر یا باکتریمی سیستمیک مدنظر قرار گیرد.